2012 is het jaar waarin ik moe werd.
Moe van mezelf, moe van de rest. Moe van de ziekte en moe van de kuur. Moe van de kanker en van de remissie. Moe van de wereld. Moe van de wind en moe van de regen, moe van de kilte en moe van de zon. Moe van de schaduw. Moe van de dageraad, moe van de avond en moe van alles daar tussen in. Moe van het donker en moe van het licht. Moe van de winter en moe van de herfst. Moe van april en moe van augustus. Moe van de sleur, moe van het nieuwe. Moe van de strijd, van de kleine overwinning en de nederlaag die altijd groter lijkt. Moe van de oorlog en moe van de vrede. Moe van de verklaring, de resolutie, het amendement en het veto. Moe van wat ik ken en moe van het vreemde. Moe van het weggaan, moe van de thuiskomst, moe van het afscheid en de verwelkoming. Moe van het gezelschap en moe van de eenzaamheid. Moe van de drukte, moe van de stilte. Moe van het babbelen, moe van het zwijgen. Moe van het eten, moe van het drinken en moe van de honger. Moe van het zoete, moe van het zure. Moe van de soep, moe van het vlees. Moe van de kok en moe van zijn vrouw. Moe van miljoenen en miljarden, moe van tekort. Moe van het geld, moe van het sparen. Moe van het rekenen en het tellen. Moe van de vergelijking, de integraal en de hoek. Moe van het schip, moe van de trein, de auto, de fiets. Moe van het zweven en moe van de landing. Moe van het stilstaan. Moe van de averij, moe van de pech. Moe van de berg, moe van het dal, moe van de horizon en moe van de zee. Moe van het bos, moe van de steppe. Moe van de akker en van het gewas. Moe van de stad, moe van het dorp. Moe van het land en van de provincie. Moe van de krant, moe van het boek, moe van TV. Moe van het www. Moe van de show, de glitter, de pluim. Moe van essentie, moe van overbodigheid. Moe van cultuur, moe van de kunstenaar. Moe van de schrijver, moe van de lezer. Moe van het woord en van de gedachte nog meer. Moe van het prijzen, moe van het lof. Moe van het zeuren. Moe van de titel, moe van de prijs en de medaille. Moe van erkenning. Moe van het dromen, moe van het waken, moe van het laken. Moe van de liefde en moe van de seks. Moe van het grijze en moe van de kleur. Moe van het ruiken en ook van de geur. Moe van de hond, moe van de kat, het konijn en de leeuw. Moe van het klauwen, moe van het knauwen. Moe van de zever en moe van de ernst. Moe van het mogen, moe van het moeten.
Moe van dit alles en moe van het niets.
*aaike*
Moe dus!
En de remedie?
alvast toch prettige eindejaarswensen
Ouch. Dat je je in 2013 beter in je vel voelt dan. Kunnen we helpen?
Dank voor de blijken van medeleven, maar enige zin voor overdrijving is me niet vreemd hoor 😉
Maar blijkbaar niet moe van het bloggen 😉 En ja, ik heb alles gelezen en het staat er niet tussen 🙂
🙂
Nee, dat vind ik nog altijd heel fijn om te doen. Alleen heb ik niet zoveel zin meer om opiniërende stukjes te schrijven op dit moment.
Niks forceren, dat komt wel terug…
Mooi toch, zelfs enkele zinnetjes die rijmen!
Dank je wel!