Goh ja … Hier zit ik in een nieuw huis, met twee meter verder aan de nieuwe, oude tafel een nieuwe roommate. En alles waar ik bang voor was, is niet waar. Het schrijven is er duidelijk bij ingeschoten, bij de gebeurtenissen van de afgelopen twee maanden. Niet dat ik geen zin had, maar er was gebrek aan tijd en aan durft. Omdat er meelezers zijn die ook meespelers zijn. Daar hebben ze er ook last van.
Er zijn in het werkelijke leven altijd evenveel verhalen en waarheden als er protagonisten zijn. En soms kun je even zo samenvallen met de ander dat je ziet wat zijn verhaal en waarheid is. Zeldzame momenten van compleet begrip. En hoe mooi je daar ook over zou kunnen schrijven en plein publique, je doet het liever niet. Eén verkeerd gekozen woord, en een storm steekt op.
Daarbij, ik had jullie gewaarschuwd, heel in het begin. Dat ik grillig ben, en onberekenbaar. Ongedisciplineerd en lang niet altijd interessant genoeg.
Maar ik mis het wel, dat bloggen. Dat stiekem inloggen verschillende keren per dag om te zien hoeveel je bericht werd bekeken. Eventuele reacties, waar ik niet altijd even goed van weet, wat ik er op moet zeggen. Een publiekje hebben, dat zichzelf in een deel van jou herkent.
Maar het gaat voorzichtig goed, met mij. Ik lijk mijn weg te vinden, begin een zekere tevredenheid te ervaren met hoe de dingen lopen. Alsof ik meer mezelf kan zijn, zonder moeite. Het is raar om te zeggen, maar ik leer een beetje leven met mijn beperkingen en met mijzelf, en minder met wie ik vind dat ik zou moeten zijn. Alsof ik mezelf kan nemen zoals ik ben, iets wat andere mensen doorgaans redelijk belangrijk te vinden, dat anderen hen vooral dan nemen zoals ze zijn. (Ik weet het, de vorige zin is grammaticaal een beetje kreupel, maar jullie volgen nog hoop ik). Ik zal gewoon bij mezelf beginnen, besef ik nu. (En daar gaat mijn voornemen om het niet altijd meer over mezelf te hebben en ik, ik, ik te typen).
Soit, dit hele epistel om maar te zeggen dat ik een beetje terug ben. And glad to be ….
mooi zo
Leuk dat je terug begonnen bent! Veel schrijf- en inlogplezier.
Merci, merci!